Ds. Hans Slotman, 25 mei 2025
Johannes 21: 15-17
Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je Mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, U weet dat ik van U houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ Nog eens vroeg Hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je Me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, U weet dat ik van U houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ en voor de derde maal vroeg Hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van Me?’ Petrus werd verdrietig omdat Hij voor de derde keer vroeg of hij van Hem hield. Hij zei: ‘Heer, U weet alles, U weet toch dat ik van U houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen.
Simon Petrus heeft Jezus verloochend: Ik ken Hem niet, tot drie maal toe. Nu staat hij face-to-face met de Here Jezus. En Jezus vraagt hem of hij Hem lief heeft. Zo staan wij misschien ook wel eens tegenover God. Je voelt je klein tegenover de Heer, maar net zoals bij Petrus wil Hij je nieuwe kracht geven.
Together we are strong, together we stand. Dat zongen we met Make Some Noise Kids.
Wij zijn nu ook, als gefuseerde gemeente, bijna een half jaar samen. Staan wij ook strong?
Soms botst dat. Elk van de drie kerken had een eigen kleur. Als je elkaar dan ontmoet, kun je niet direct samen dansen, heb je eerst dansles nodig.
Samen leven kan soms ongemakkelijk zijn en tot botsingen leiden.
Drie keer heeft Petrus gezegd: Ik ken Hem niet. Daarna kraait er een haan. En de Heer draaide zich om en keek Petrus aan. Bedenk eens hoe dat er uit ziet, de ogen van Jezus. Hoe keek hij Petrus aan. Schilder dat eens! Verwijtende ogen, ogen vol mededogen?
Petrus gaat naar buiten en huilt bitter. Nu komen ze elkaar weer tegen. Spannend voor Petrus. Hoe zit het tussen hen? En dan komt de vraag: Petrus, heb jij mij lief, meer dan de anderen? Vóór de verloochening zou hij absoluut Ja hebben gezegd. Maar nu, na de verloochening? Dat zegt hij nu niet, hij heeft zijn eigen zwakheid ontdekt. Zegt: U weet het Heer. Maar hij zegt niet: meer dan de anderen. Hij zingt een toontje lager.
Dan zegt Jezus: Weid mijn lammeren. Met andere woorden: Met deze instelling kun je volgeling van mij zijn. Niet als je je Ik het belangrijkste vindt. Niet als je jezelf beter vindt.
In een kerk moet je er niet een wedstrijdje van maken, wie is beter? Want bij een wedstrijd zijn er altijd verliezers. Maar Jezus zegt: Jullie zijn allemaal overwinnaars. Dus Geen Wedstrijd!
Jezus spreekt Petrus aan als Simon, zijn geboortenaam. De naam Petrus (rots) kreeg hij later. Waar je ook zo maar schuil achter kunt gaan. Maar nu vraagt Jezus aan de persoon achter die naam. Simon, heb jij mij lief. Niet aan de jeugdwerker, niet aan de ouderling, maar aan de mens daarachter. Heb jij mij lief, persoonlijk.
Dat moeten we ons in de gefuseerde kerk realiseren. Het gaat niet om het etiketje, maar om de persoon. Bij ontmoetingen moeten de harten opengaan, waar je achter het etiketje laat zien wie je bent. Dan ontmoet je een broer, een zus in het geloof.
Verschuil je dus niet achter je etiket, achter je kerkelijke traditie. Simon, zoon van Johannes, heb jij mij lief, meer dan een ander? En Petrus zegt: U weet dat ik van U houd. Van Petrus had je een andere reactie kunnen verwachten: Natuurlijk, dat kunt U toch ook wel zien! Ik sprong als eerste het water in om bij U te zijn. Dat was ik! En nog veel meer!
Dat doet hij niet. Hij zegt alleen: U weet dat ik van U houd. Petrus beroept zich niet op zichzelf. Als Jezus onze liefde voor Hem zou moeten afleiden uit ons gedrag, dan was het niet best. Dan spreken we het ene moment onze liefde uit, terwijl we Hem het volgende moment verloochenen.
Om te zeggen: U weet dat ik van U houd, daar moet je lef voor hebben, want U kent mij en leest mijn hart. Ik verlang er naar om helemaal voor U te leven, maar het lukt vaak niet. U kent mijn liefde, maar ook mijn zwakheid. Zo geeft Petrus zich over aan Jezus. Op die manier laat hij zien dat hij van Hem houdt.
Als Hij het aan ons zou vragen, wat zouden we dan zeggen? Een lijstje met activiteiten hier in de kerk en thuis? Of kun je zeggen: Heer, U kent mij. Ik ben een van Uw schaapjes, helemaal afhankelijk van U. Weten we wat het is om afhankelijk te zijn. Durf je het aan om de liefde voor Jezus niet in jezelf te zoeken, maar in Hem? Durf je te vertrouwen in de liefde van God in jou? Durf je daar rust in te vinden? Heer, U weet dat ik van U houd. Dat heeft met kwetsbaarheid te maken. Leg het oordeel over jouw liefde in Zijn handen.
Weid mijn schapen, zegt Jezus dan. Jezus is alleen geïnteresseerd in de vraag naar de liefde van Petrus voor Hem. Is de gemeente bij Petrus in goede handen? Dan vertrouwt Jezus Zijn gemeente in de handen van Petrus. Weid MIJN schapen. Het is niet van jou, van ons, maar van Hem. God heeft een welbehagen in ons. Pas goed op die schapen! Ook in onze kerk.
De schapen in onze kerk zijn ook van God, gekocht door het dure bloed van Jezus.
Dat gaat vóór onze mening over muziek, over het gebouw, over een ander, over …
Wij zijn schaapjes, Hij zorgt voor ons. Dus niet met elkaar discussiëren, niet met elkaar twisten. Niet om er zelf beter van te worden. Ook aan ons is de opdracht gegeven om te zorgen voor de schapen in onze kerk. Daar is alleen liefde voor de Here Jezus voor nodig en daarmee voor elkaar. Together we are strong, together we danse, hand in hand.