Ds. Hans Slotman, 18 april 2025 (Goede Vrijdag)
Mattheus 27: 42-43
Anderen heeft hij gered, maar zichzelf redden kan hij niet. Hij is toch koning van Israël, laat hij dan nu van het kruis afkomen, dan zullen we in hem geloven. Hij heeft zijn vertrouwen in God gesteld, laat die hem nu dan redden, als hij hem tenminste goedgezind is. Hij heeft immers gezegd: “Ik ben de Zoon van God.”
Op Goede Vrijdag kijken we naar het kruis van Golgotha, het kruis dat het symbool is geworden van het Christelijk geloof. Veel christenen dragen een kruisje aan een ketting, omdat onze Heer aan het kruis hing en aan het kruis bleef hangen, ook toen mensen hem uitdaagden om van het kruis af te gaan. Iedereen bespotte Hem. Ze zeggen: Anderen heeft Hij gered, maar zichzelf kan Hij niet redden. Hij is toch Koning van Israël, laat Hij dan van het kruis afgaan, dan zullen we in hem geloven.
Ze weten dus: Hij heeft anderen gered, genezen, verlost. Maar hij krijgt geen lintje, maar het kruis. Anderen heeft Hij gered, maar zichzelf redden kan Hij niet.
Voor de Joodse leiders is dit het bewijs dat Jezus niet de Koning van Israël is, een Koning moet sterk zijn, hangt niet aan het kruis.
Dat zien we ook nu, mannen moeten sterk zijn (Trump, Poetin, Tate, …). God heeft daar niet zoveel mee. Jesaja had al aangekondigd dat er een Knecht van de Heer zou komen, maar geen krachtig man (Jesaja 53): verguisd, niet in tel, verlaten, …
Maar: Om onze zonden werd Hij doorboord, de straf die Hij onderging gaf ons de vrede.
Op Hem kwam de schuld neer, de schuld van ons allen. Gewillig liet Hij zich mishandelen. Hij hield zich stil. Het was de wil van de Heer om zijn dienaar te vermorzelen.
De kerk heeft in de Knecht van de Heer uit Jesaja 53 de Heer Jezus herkend. De Heer die zich als een lam naar de slachtbank heeft laten leiden, omdat Hij van de wereld, van ons, houdt.
Anderen heeft Hij gered, Zichzelf redden kon Hij niet. Dat is echter niet zo: Hij kan het wel, maar wil het niet. Hij is hier niet gekomen om te laten zien hoe sterk Hij is, maar om mensen te redden.
Wat daar op Golgotha gebeurde, was een Act of Love, een daad van liefde.
Een vraag: Goede Vrijdag, waarom is dat een goede vrijdag, er is toch iemand gestorven?
Het antwoord: Omdat het een act of love is, omdat God ons al lief had toen wij nog zondaars waren. Jezus zegt: Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.
Op Goede Vrijdag verklaart de Hemel ons Zijn liefde. Juist door te sterven kon Hij velen redden.
Verkijk je niet op het kruis. God kiest voor de machteloosheid en toont daarin Zijn grootheid. Ook in onze kerk staat het kruis centraal. De boodschap van de kerk is niet zo schitterend of spectaculair. Wat is onze missie dan wel?
Muziek? Nee, er zijn mensen die veel muzikaler zijn.
Creatief? Nee, dan moet je in het theater zijn.
Waar zijn wij wel goed in als kerk? Heeft dat niet met het kruis te maken? Onze Heer is de gekruisigde. Het kruis staat voor lijden, voor eenzaamheid, voor uitgejouwd, uitgespuugd worden. Maar ook voor liefde tot het uiterste, voor trouw, voor zelfopoffering, voor verzoening. Daar zouden we als kerk goed in moeten zijn, als gemeente die de Heer erkent, er zijn voor de stad. Omdat Jezus onze Heer is.
God is in het lijden de aanwezige.
Anderen heeft Hij gered, maar Zichzelf redden kan Hij niet. Dat is niet waar, Hij kan het wel, maar wil het niet, omdat Hij tot het uiterste wilde gaan. Hij blijft hangen. Omdat wij anders zouden blijven zitten met die torenhoge schuld bij de Schepper van het leven. Daarom bleef Jezus hangen, liet Hij de spot over zich heen komen.
Het kruis spreekt van Gods liefde en van Zijn aanwezigheid, midden in het lijden.
Laat dit kruis in het hart van onze kerk, van onze gemeente staan.
Laten we daar samen de schouders onder zetten!