Ds. Hans Slotman, 20 april 2025 (Eerste Paasdag)
Johannes 20: 11-18
11Maria stond bij het graf en huilde. Huilend boog ze zich naar het graf, 12en daar zag ze twee engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus had gelegen. 13‘Waarom huil je?’ vroegen ze haar. Ze zei: ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze Hem hebben neergelegd.’ 14Na deze woorden keek ze om en zag ze Jezus staan, maar ze wist niet dat het Jezus was. 15‘Waarom huil je?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoek je?’ Maria dacht dat het de tuinman was en zei: ‘Als u Hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u Hem hebt neergelegd, dan kan ik Hem meenemen.’ 16Jezus zei tegen haar: ‘Maria!’ Ze draaide zich om en zei: ‘Rabboeni!’ (Dit Hebreeuwse woord betekent ‘meester’.) 17‘Houd Me niet vast,’ zei Jezus. ‘Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zeg tegen hen dat Ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is.’ 18Maria van Magdala ging naar de leerlingen en zei tegen hen: ‘Ik heb de Heer gezien!’ En ze vertelde alles wat Hij tegen haar gezegd had.
Soms wordt op TV aangekondigd: Let op, dit zijn schokkende beelden. Dat geldt hier ook voor Maria van Magdala. Ze heeft alles gezien, de kruisiging op Goede Vrijdag, het verlaten zijn op Stille Zaterdag en nu het graf op Eerste Paasdag.
Schokkende beelden. Soms moet je wel kijken.
Maria van Magdala is een volgeling van Jezus, ze was ziek (bezeten door zeven boze geesten), ze werd door Jezus genezen. Dat laatste was het moment dat het voor haar Pasen werd. Ze genas. Jezus is dé man voor Maria. In Lucas 8 lezen we dat ze één van de rijke vrouwen is die Jezus volgt en Hem sponsort.
Dan wordt het Goede Vrijdag. Haar redder is dood. Ze denkt: Stel je voor dat nu de boze geesten terug komen. Wie kan haar dan weer genezen? Jezus is er niet meer. Het is als ventolin voor iemand met astma, als een rolstoel voor iemand met een spierziekte. Je kunt het niet missen, raakt in paniek als het er niet is.
In dit schriftgedeelte staat vier keer dat Maria huilde. Dan klinkt de vraag: Maria, waarom huil je? Wat een rare vraag! Haar verlosser leeft niet meer! Waarom zou je dan niet huilen?
Maar dit is een vraag die van Boven komt (eerst van een engel, dan van Jezus zelf). Zijn ze daarboven dan niet wereldvreemd? Maar, door die vraag moet ze zich omdraaien. Ze kijkt op dat moment naar het donkere graf. Na die vraag keert ze zich om en ziet Jezus (waarvan ze denkt dat het de tuinman is). Dan kijkt ze weer naar het donkere graf. Opnieuw klinkt de vraag: Waarom huil je, Maria? Dan draait ze zich weer om en ziet Jezus opnieuw. Het gaat dus op en neer, naar het graf kijken, naar Jezus. Steeds opnieuw omdraaien: bekering.
Om Jezus te kunnen zien, moet ze zich omdraaien, zich omdraaien naar de opgestane Heer. Dan kun je zingen: Nu jaagt de dood geen angst meer aan.
Dat geldt niet alleen voor Maria, maar ook voor ons. Wij kijken ook voortdurend in het donker, zien de beelden in Gaza, zien het zieke gezinslid, zien een graf. En we huilen.
Dan klinkt van boven: Waarom huil je? Dan moeten we ons omdraaien, naar de opgestane Heer. Ook voor ons geldt dat we ons heen en weer bewegen tussen licht en donker, tussen het graf en de opgestane Heer. Steeds opnieuw moeten we horen, moeten we vertellen dat Jezus leeft.
Maria hoort haar naam: Maria! En ze antwoordt: Rabboeni.
Ze zocht de dode Jezus en vindt de levende Heer. Dan juicht ze het uit: Niet de dood regeert, maar Jezus. Die Jezus roept ook mij bij mijn naam. Opdat je je omdraait en hoort: Ik was dood maar ik leef!
Soms kun je alleen naar het graf kijken. Op die momenten hebben we elkaar nodig om te zeggen dat we een levende Heer hebben, om elkaar zo te bemoedigen.
Dan klinkt het lied: Omdat Hij leeft, ben ik niet bang voor morgen!